-پاسخ آیت الله سیستانی درباره لباس مشکی در محرم وصفر
-پاسخ آیت الله خامنه ای درباره افطار کردن با تربت امام حسین علیه السلام
-دست زدن همراه با شادي و خواندن و ذكر صلوات بر پيامبر اكرم و آل او(ص) درجشن هايي كه به مناسبت ايام ولادت ائمه(ص) و اعياد وحدت و مبعث برگزار مي شود چه حكمي دارد؟ اگر اين جشن ها در مكانهاي عبادت مانند مسجد و نمازخانه هاي ادارات و يا حسينيه ها برگزارشوند، حكم آنها چيست؟
-پاسخ آیت الله شبیری زنجانی درباره جشن عروسی در ماه محرم وصفر
-پاسخ آیت الله مکارم شیرازی درباره اصلاح و آرایش در ماه های محرم و صفر
-پاسخ آیت الله روحانی درباره جنگ عایشه با امیرالمؤمنین (علیه السلام) از همه گناهان بدتر بود
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز روز عید غدیر
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز عید غدیر
-پاسخ آیت الله حکیم در باره افضل بودن حضرت علی علیه السلام از بقیه ائمه وپیامبران
-پاسخ آیت الله وحید خراسانی درباره سیگار کشیدن در ماه رمضان

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:7605 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:2

آيااموات و كساني كهبه رحمت ايزدي مي پيوندند از عالم دنيا و از رفتار و كارهاي وارثان خود خبردار مي شوند؟ اگر چنين است مثلا امام بايد نسبت به مشكلات جامعه خيلي ناراحتي و غصه داشته باشند؟ چون مثلا امام

خميني(بنيانگذار انقلاب بودند و حساسيت زيادي روي انقلاب داشتند اگر اين مشكلات را ببينند دچار غصه و ناراحتي خواهند شد اولا: راحت و آرامش اخروي را از دست مي دهند و اين فعلي است كه صورت ميگيرد و نياز به عالم ديگر دارد تا جزاي اين عمل را ببينند؟ يعني براي اين آخرت بايد آخرت ديگري باشد؟

نسبت عالم دنيا به عالم پس از مرگ را با حذف عالم برزخ در نظر گرفته ايد در حالي كهقرآن به عالم برزخ تصريح دارد و من وراء هم برزخ... در مورد عالم برزخ بايد گفت، هر چيزي كه زندگي اخروي انسان را مشوب به غم و غصه كند براي مؤمن از بين خواهد رفت. خدا بعد از بر پايي قيامت، اينها را از فكر مؤمنين پاك مي كند و در برزخ نيز مؤمن و كافر شمهاي از آنچه در آخرت نصيبشان ميشودبهرهمند ميشوند. از مؤمن آنچه را كراهت دارد مستور ميشود بر عكس كافر، كه آنچه را كراهت دارد مي بيند كه تصريح روايات چنين است:

ارواح مؤمنين، اهل خود را ديدار و ملاقات مي كنند ؛ روح مومن با همان صورتي كه متصور است به دنيا نزول نموده و اقوام و ارحام و اهل بيت و افرادي را كه به آنها علاقمند است ملاقات ميكند و از حالات و سرگذشت آنها اطلاع مييابد.

در كتاب كافي با سند خود از حفض بن البختري روايت مي كند كه حضرت صادق (فرمودند:

ان المومن ليزور اهلَهً فيري ما يحبُّ و يستَرُعنه ما يَكره ، و ان الكافر ليزور اهله فيري ما يكره و يسترعنه ما يحبُّ .

قال: و منهم من يزور كل جُمعة ، و منهم من يزور علي قدر عمله.1

مومن اهل خود را مي بيند و آنچه را كه موجب محبت او است مي بيند، ليكن چيزهائي كه موجب كراهت او مي گردد از نظر او پوشيده مي شود ؛ و كافر نيز اهل خود را مي بيند و آنچه موجب ناراحتي و كراهت او است مشاهده مي كند ؛ وليكن چيزهائي كه موجب محبت او است از نظر او پوشيده مي گردد.(2) با توجه بر ماهيت عالم برزخ و احاطه و اشراف آن به عالم ماده ارواح انسانها در آن نظام با اختلاف مراتب و درجات ، و به تناسب منزلت و مرتبت وجودي ، با عالم ماده و با انسانهاي موجود در عالم ماده و مخصوصاً با نزديكان و اهل خود در ارتباط بودهو به آنها اشراف دارند. (3)

وضع و شرايط و راه و حركت انسانها در برزخ متفاوت بوده و هر كسي داراي وضع و شرايط و راه و حركت خاصي است و هر كسي عالمي دارد. برا ساس وضع خاص و عالم بخصوص هر كسي در نظام برزخي ، و بر اساس مرتبت و منزلت هر كسي در آن نظام است كه هر كسي از احاطه و اشراف و ارتباط خاصي با عالم دنيا برخوردار بوده و با ديگران فرق پيدا مي كند . اينطور نيست كه همه انسانهاي برزخي از نظر اشراف و ارتباط با دنيا و انسانهاي در حال حيات و نزديكان و غيره يكسان بوده باشند و تفاوتي در اين مساله با يكديگر نداشته باشند.(4)

صاحبان منزلت هاي بالاتر وجودي و صاحبان كمال از مؤمنين و صالحين بمقتضاي سعة وجودي و احاطه اي كه دارند از اشراف و احاطه و اتباط وسيع تر و بيشتري نسبت به عالم دنيا و انسانهاي در حال حيات و نزديكان و دوستان خود برخوردار بوده و بطور كلي نسبت به عالم ماده احاطة بيشتر و اشراف خواهند داشت. كما اينكه نسبت به عوالم بالاتر و عوالم قرب و عوالم نور نيز اشراف بيشتر داشته و در خود نظام برزخي هم از عالم بالاتري از عوالم برزخي برخوردارند. وهمينطور هر كدام از مؤمنين بمقتضاي كمال وجودي و منزلت خود از اشراف و ارتباط با دنيا و انسانها و نزديكان خويش در حد معيني برخوردار مي باشد. و در نتيجه، كفار و اهل ضلال كه فاقد كمال وجودي هستند از اشراف و ارتباط و احاطهاي كه براي اهل ايمان و صلاح هست محروم بوده و اگر ارتباطي با عالم دنيا و نزديكان و دوستان خود داشته باشند مسلما ارتباطي نخواهد بود كه از كمال و احاطة وجودي سرچشمه گرفته و براي يك انسان از كمالات و از نعمتها و موهبتهاي الهي محصوب ميشود، بلكه ارتباطي خواهد بود كه از كفر و ضلالت آنها نشأت گرفته و نوع خاصي از انواع عذابها و گرفتاريها و حسرتهاي عذاب دهندة آنان مي باشد. يعني ارتباطي خواهد بود كه خود بجاي خود نوعي عذاب است و همانند نظر كردن آنان در قيامت به بهشت و جايگاهها و منازل و نعمتهاي اهل بهشت است كهنه از باب صلاحيت داشتن آنان به بر طرف شدن حجب و مشاهدة عوالم قرب بوده بلكه، اين خود نوعي عذاب مي باشد و براي ازدياد حسرت، كوبنده تر از هر عذاب ديگر است. (5)



ــــــــــــــــــــ

1ـ فروع كافي، طبع سنگي، ج1،ص 62

2ـ معادشناسي، علامه حسيني طهراني، ج3، ص 220

3ـ معاد، استاد محمد شجاعي، ج1، ص 350

4ـ همان منبع، ص 351

5ـ همان منبع، ص 352

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.